Dalet is wereldwijd de standaard op het gebied van uitzendsoftware voor radiostations. Vrijwel ieder zichzelf respecterend radiostation in Nederland werkt er dan ook mee. Nu had ik ervaring met radio. Met monteren van items, met laden en lossen van audio. Probleem was alleen dat mijn ervaring zich beperkte tot het programma Costar. U zegt? Costar. Dat gebruiken ze bij Radio Gelderland. Het enige voordeel daarvan was dat Costar in principe ingewikkelder is dan Dalet. Alleen wist ik dat nog niet, en daar zou ik eigenlijk pas na een jaar of twee achter komen.
“Eigenlijk is het mijn taak niet”, sprak Dikke Joep op mijn allereerste werkdag. Een zin die hij in de 300 dagen daarop nog vaak zou herhalen. Met dat verschil dat hij meestal het woordje eigenlijk wegliet. “Het is mijn taak niet.” Formeel had ie natuurlijk gelijk. Kees-Jan zou mij inwerken, maar die was al vroeg weer vertrokken. En mijn werkdag bij SkyDive RTV begon pas om twee uur in de middag. “Wen er maar aan”, zei Dikke Joep. “Je zult hem vaker niet dan wel zien. Hij is buiten dit bedrijf ook nog druk met zijn eigen bedrijfje en dat vindt hij veel belangrijker.”
Kees-Jan had Dikke Joep nog wel de opdracht gegeven om mij wegwijs te maken in de studio en deze week nog de uitzendingen van ‘SkyDive in de regio’ te verzorgen. Dan zou ik meekijken, en zo leren waar alle knopjes en schuifjes voor waren. Hoe ik een gesprek opnam, hoe ik de telefoon op de vork zette, hoe ik de telefoon doorzette, hoe ik de microfoon aanzette, hoe ik de items in de uitzending zette, hoe ik platen toevoegde aan de vaste speellijst en platen weghaalde, wat er allemaal inhoudelijk mogelijk was en nog veel en veel meer.
-“Je maakt dus de uitzending tussen vijf en zes, maar ook die tussen zeven en acht en tussen tien en elf. Maar die laatste twee zijn gewoon herhalingen, met andere muziek, zodat we makkelijk ICE scoren.”
-“ICE?”
-“Informatie, Cultuur, Educatie. We zijn een publieke omroep dus moeten we voor voldoende ICE zorgen. We mogen niet alleen maar plaatjes draaien.” Dikke Joep keek erbij als hij zeggen wilde: Jeetje wat een amateur.
-“Oja” Ik zou niet meer zeggen dat ik iets niet wist, besloot ik op dat moment. Tenminste, niet tegen Dikke Joep.
-“Nou, je krijgt eerst reclame na het nieuws van 5 uur. Daarna altijd eerst een liedje. Vervolgens de filler.” Hij keek me aan alsof ik ging vragen wat een filler is, maar ik zei niets. Ik glimlachte minzaam waarop Dikke Joep het dan toch maar vertelde: “Dat is de openingstune. Aan het eind daarvan zeg je dan Goedemiddag of iets dergelijks, en ’s avonds natuurlijk Goedenavond.”
-“Tuurlijk. Duidelijk”
-“Daarna meteen weer een plaatje, en daarna kun je de uitzending vullen, bijvoorbeeld met het weer, het stad en streeknieuws, de poll, twee interviews en dan ben je er wel zo’n beetje.”
-“Oké. Mooi. Child can do the laundry.”
Dikke Joep glimlachte. We konden beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten