Destiny’s Child – Say My Name (1999, hoogste positie: 7)

Af en toe zei Dikke Joep ook wel wat zinnigs tegen mij:
-“Weet je wat jij moet doen? Een andere baan gaan zoeken,” zei hij ergens aan het begin van de maand oktober in het jaar 2006. “Want hier,.. nou,.. het gaat niet goed, en het zal volgens mij ook niet veel beter worden.”

Wow, wat een eyeopener. Een andere baan zoeken. Alsof ik daar niet mee bezig was. Alsof ik het naar mijn zin had bij de Lokale Omroep Vudel, de sociale brandweerwerkplaats SkyDive. Alsof ik het prima vond dat ik werd afgescheept met een slavenloontje. Alsof er niet veel leukere baantjes bestonden, die veel beter betaalden bovendien, en waar ik meer gewaardeerd zou worden.
-“Ik zoek me suf”, zei ik dan ook.

-“Ja, dat zal ook wel”, zei Dikke Joep. “Trouwens, ik doe het zelf ook.”

Joh, dat was me nog niet opgevallen. Sinds een paar weken was Dikke Joep namelijk begonnen om zijn eigen naam te noemen op de radio. Het was bijna te grappig, als het niet zo in- en intriest was. “Het stad- en regionieuws van Vudel en omstreken van maandag 4 oktober. Mijn naam is Dikke Joep”, zei Dikke Joep dan. Om vervolgens het nieuws te roepen: “Een 16-jarige bromfietser uit Erp is zaterdagmorgen tegen een lantaarnpaal aan gereden. Daarna stookte hij een vuurtje in de plaatselijke prullenbak. Naar verluidt had de 16-jarige iets te diep in het glaasje gekeken”,..

Het hoogtepunt kwam toen Gerald en Dikke Joep terugkwamen van een klus, een item in Mariaheide. “Dikke Joep heeft een stand-upje gedaan”, zei Gerald. “Een stand-upje?, vroeg ik, hoewel ik wist wat een stand-upje was. “Ja”, zei Gerald, die er vervolgens bij vertelde dat hij dat op zich wel een goede zaak vond, want dat deden ze immers bij SBS6 ook regelmatig. Maarja, een stand-upje, dat was bij SkyDive nog nooit gedaan.

Het nieuws van Mariaheide had alles te maken met een streepje. Een plaatselijke amateurhistoricus had een document uit 1908 gevonden, waarin stond dat de plaatsnaam Mariaheide werd geschreven met een streepje. Of zoals ze daar zeggen: “Een stripke.” Het moest dus, volgens de amateurhistoricus, Maria-Heide zijn, met een stripke. Hij wist het zeker.

En dus stond Dikke Joep bij het plaatsnaambordje van het dorp, waarop Mariaheide nog zonder streepje werd geschreven en begon het item met een shot van het plaatsnaambordje, om vervolgens naar Dikke Joep te zwenken: “We zijn  hier in Maraiheide”, zei de overgezette man, alsof we dat nog niet gezien hadden, “en het zou zo maar eens kunnen dat de naam binnenkort gaat veranderen in Maria-Heide, met een “stripke”. Hij zei het echt: “Een stripke.” Ondertussen kwam zijn naam onder in beeld. Dikke Joep. Om vervolgens door te knippen naar de amateurhistoricus. Aan het eind van het item zei Dikke Joep: “Wordt ongetwijfeld vervolgd”. Iets wat hij vaker zei. Het gaf hem de mogelijkheid om er de volgende dag of week weer op terug te komen.

En dat deed hij ook. De volgende dag. Met weer een stand-upje. En commentaar van de burgemeester, die het maar onzin en gezeur vond. Het was zoals het was, en zo bleef het ook, zei de burgemeester. Boze amateurhistoricus tot gevolg. En inderdaad, het is tot op de dag van vandaag Mariaheide, zonder vermaledijd “stripke.”

Ondertussen had Dikke Joep dus allerlei radio- en televisiemateriaal verzameld om mee te pronken, zoals hij dat vond. Hij stuurde het naar Omroep Brabant, want daar wilde hij wel werken. “Eens kijken wie ik daar allemaal kan zwart maken, en eruit kan werken”, lachte hij tegen mij. Ik keek hem fronsend aan, want wat bedoelde hij daar nou weer mee? Wat een rare man.

Hij is daar overigens  nooit binnengekomen. Ze kenden zijn naam en reputatie al, en waren niet van plan met hem in zee te gaan. En gelijk hadden ze.