Poppys – Non, non, rien n’a changé (1971, hoogste positie: 1)

-“O, maar dat betekent dan dus dat je kunt blijven bij ons SkyDivers. Je hoeft nu niet naar de Hi-winkel.”
-“Nee, dat kan niet. Ik heb de baan immers al geaccepteerd.”
-“Ah joh, wat maakt dat nou uit. Gewoon zeggen dat er sprake is van een gevalletje overmacht. Kan jou dat nou schelen.”
-“Nee nee, zo ben ik niet. Een man, een man, een woord, een woord.”

O, dus toch, dacht ik. Het kon dus wel. Ook al was Tonny Verhoeven, want met hem voerde ik deze conversatie, een neef van Gekke Henkie; hij had zijn woord gegeven aan de Hi-winkel. En dus ging hij werken voor de Hi-winkel. En dat gold ook voor Wendy van Dijk. Ook al had zich ineens het voldongen feit voorgedaan dat Zomer Uitgevers had besloten SkyDive niet over te nemen.

Ronnie Zomer had een accountant op de zaak gezet, en die was tot de conclusie gekomen dat het op dit moment, en we schrijven eind 2006, niet verstandig was om het zieltogende SkyDive over te nemen. De advertentie-inkomsten waren niet dusdanig dat er op korte termijn verandering in zou komen. Het was economisch gezien niet verantwoord. Alsof het ooit verantwoord kon zijn, want zoals ik inmiddels al begrepen had; het was economisch gezien eigenlijk nooit goed gegaan met SkyDive.

Bovendien had Ronnie Zomer net de drukkerij van de hand gedaan, vanwege de onrendabelheid van die afdeling. En dat was gepaard gegaan met een aantal gedwongen ontslagen. Tja, probeer daarna maar eens te verkopen dat je een ander bedrijf ging overnemen. Dat zou een kleine opstand binnen het bedrijf tot gevolg hebben gehad. Nee, zo’n besluit zou je aan de straatstenen niet kwijt kunnen, ook al waren het door de Vudelse samenleving gesubsidieerde stenen.

Nou was dat al opmerkelijk. Maar het meest opmerkelijke nieuws kwam een dag later. Want de heren Roomse Robert en Harrie Vangeneugden hadden niet stil gezeten. We werden wel degelijk overgenomen. Maar dus niet door Zomer en zijn club, maar door E3 Audio Visio. Het clubje van Gekke Henkie, Steven en Gerald nam ons over.

-“Hier heb ik dus geen zin in”, verzuchtte Dikke Joep. “Ik laat me niet de wet voorschrijven door jongetjes als Steven en Gerald, en al helemaal niet door Gekke Henkie. Nu weet ik het zeker: ik ga een nieuwe baan zoeken.”
Ik mompelde nog iets over journalistieke onafhankelijkheid, vastgelegd in de redactiestatuten, maar Dikke Joep was niet meer te vermurwen. En erg kon ik dat niet vinden.

De hele boel werd gefinancierd door Harrie Vangeneugden, suikeroompje, hoe kon het ook anders. Er zou een nieuw pand komen, ergens op het industrieterrein en daar zouden E3 Audio Visio en SkyDive samen prachtige programma’s gaan maken. E3 produceerde de programma’s voor radio en televisie en SkyDive ging ze maken.

Even denken: het pand was van suikeroompje, hij had 51 procent van de aandelen van E3, de apparatuur was van suikeroompje, hij zat in het bestuur van de SLOVU, hij inde de huur die werd opgehoest door E3 en SkyDive, hij streek de winst op: de goedheiligman had inmiddels wel drie petten op. Kon dat zomaar? “Nee”, zei Dikke Joep. Maar dat zouden ze nog wel gaan oplossen.

“Tjonge, wat een toestand”, wist ik nog uit te brengen, maar ik stond nooit verlegen om zinnige concluderende teksten. En dacht: Misschien zit er wel een goed contract in voor mij? Hoe naïef kon ik zijn, nietwaar?