zondag 27 februari 2011

Michael Jackson – Bad (1987, Hoogste positie:1)

“Ah, hele lekkere muziek. Dan is het de hoogste tijd om eens te gaan spreken over dikke kinderen. Aan de lijn heb ik dan ook Ilse Bruls van Stichting Thuiszorg Brabant Noordoost, met het hoofdkantoor hier in Vudel.
“-Hallo Ilse.”
“-Hallo Bertje.”
Kijk, dat hadden we natuurlijk afgesproken, dat ze “hallo” zou zeggen en niet “goedemiddag” of iets dergelijks, zodat ik er verder niets aan hoefde te veranderen en het interview ook ongeknipt in de avonduitzendingen kon gebruiken. En dat gold natuurlijk ook voor die hele leuke muziek. Als ik echt ging afkondigen kon ik dat niet in de herhaling ’s avonds hergebruiken, omdat in de herhalingen op 19.00 uur en 22.00 uur nu eenmaal andere muziek zat. Maar ongetwijfeld wel hele lekkere muziek, dus dat kon ik gewoon laten staan. Soms ging het ook wel eens mis. Als ik bijvoorbeeld Monique Vanenburg (geen familie van Gerald overigens) van het Uitpunt Vudel aan de lijn had. Die wilde nog wel eens “goedemiddag” zeggen. Maar ja, dan begon je gewoon weer opnieuw, alsof het live was, “Hoi Monique”, “Hoi Bertje”.
-“Want zo is het toch Ilse?”
-“Eh, wat?”
-“De hoogste tijd om stil te staan bij het gewicht van kinderen tegenwoordig?”
-“Ja, dat is het zeker”
-“Want zijn de kinderen tegenwoordig zoveel dikker dan, laten we zeggen, toen jij en ik jong waren?”
-“Nou, of dat werkelijk zo is weet ik eigenlijk niet, , maar ik denk het wel ja.”
(altijd prettig om een deskundige aan de lijn te hebben)
-“Hoe komt dat dan?”
(Journalistiek is af en toe zo eenvoudig. Vraagje stellen, paar minuten iemand laten lullen, en hup, je hebt weer wat tijd gevuld op de radio in dit geval. Boeit verder niemand, en niemand die er luistert, en bovendien net zo zinloos als de tuin aanharken, maar dan kon je daarna immers weer een plaatje draaien, want je had je portie ICE weer binnen).
-“Nou, er wordt gezegd dat de kinderen tegenwoordig wat meer televisie kijken en achter de computer zitten, dan buiten spelen. En bewegen is voor kinderen hartstikke belangrijk.”
-“En natuurlijk is het voedsel er ook niet beter op geworden he?”
-“Jawel hoor, met het voedsel is op zich niets mis. Het is alleen dat er veel meer afleiding is binnen het voedselpatroon. De snackbar is op iedere hoek te vinden, bij wijze van spreken.”
-“Aha, en wat gaan we daar dan aan doen?”
-“Wij van STBNO gaan voorlichting geven op de scholen, we gaan folders uitdelen bij de mensen deur aan deur, en we gaan workshops en cursussen geven voor ouders van dikke kinderen en voor dikke kinderen zelf, zodat ze weer wat meer in beweging komen.”
(Nou, als dat niet informatief (I) en educatief (E) is, dan weet ik het niet meer.)
-“We gaan aan de slag, Ilse.”
-“Aan de slag?”
-“Ja, zodat we gezondere kinderen krijgen.”
-“O ja.”
-“Maar eerst, hele lekkere muziek.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten