The Beatles – Ticket to Ride (1965, hoogste positie: 1)

- “Zoals je weet zat ik niet te wachten om SkyDive over te nemen. Maar voelde ik me enigszins voor het blok gezet. Het ging prima met E3 Audio Visio, en niet zo goed met SkyDive, en er werd van daaruit een beroep op mij gedaan. Uiteindelijk, na goed overleg, heb ik dan toch besloten om er maar op in te gaan.”

Zo, meteen werd de leugenachtige toon maar weer voortgezet. Op zo maar een maandagmiddag aan het begin van 2007 waarop ik zogenaamde contractbesprekingen zou hebben met Gekke Henkie. Ik had me goed voorbereid. Tenminste, zo dacht ik. Ik had beter moeten weten, want Gekke Henkie nam meteen de regie in handen en zou die ook niet meer uit handen geven.

- “Je weet ook Bertje, dat er voor jou in eerste instantie geen plek was in de nieuwe organisatie. Ik heb daarna overlegd met Steven en Gerald, en zij vonden dat ze wel een buffer konden gebruiken tussen E3 Audio Visio en Dikke Joep. Want zoals je weet is Dikke Joep geen gemakkelijk mens, en daarom hebben we besloten dat jij toch een kans krijgt, zodat je Dikke Joep een beetje in toom kunt houden.”

(?) - “Eh, okee. Maar het was toch dankzij Petra Smulders dat ik nu hier zit, omdat zij wilde dat iedereen mee ging in de nieuwe organisatie?”, probeerde ik nog.
- “Dat doet er verder niet toe. Als ik echt had gewild”,.. zei de gek.

Dat was duidelijk niet waar. Hij had Petra Smulders nodig. Dat wist hij donders goed, en zij had dus de harde eis op tafel gelegd dat iedereen mee ging naar het nieuwe bedrijf. Ook ik. Bertje. Loyale werknemer, altijd bereid tot compromissen en sussende woorden.

Het contract dat ik kreeg voorgelegd, lusten de honden geen droog brood van. Zelfs geen brokjes. Ik zou 25 uren gaan werken, en daarvoor zou ik 1100,- Euro krijgen. Bruto. Dat ik daar iets van zei, kon niet anders dan evident zijn, maar de besprekingen die daarop volgden, konden de naam besprekingen, laat staan: onderhandelingen, nauwelijks verdienen. Het ging ongeveer als volgt:

- “Dat is wel erg onderbetaald.”
- “Meer kan ik niet missen. Er is geen cao, en als het je niet bevalt,...”
- “Een uitkering is nauwelijks minder”, (ja, een topopmerking).
- “Het staat je vrij om het niet te accepteren, en lekker een uitkering te trekken. Zoals ik al zei: Take it or leave it.”
- “Dan zijn dit dus niet echt onderhandelingen, is het wel?”

Gekke Henkie grijnsde. Hij had me waar hij me wilde. Hij was de baas, en wreef dat er flink in, en dat vond hij lekker.
- “Valt er dan iets met reiskosten, en een eventuele vergoeding, te regelen?”

Later kwam ik erachter dat Gekke Henkie deze vraag wel verwachtte en had zien aankomen. Hij was alleen niet van plan geweest om er zelf over te beginnen. Er kwam geen extra reiskostenvergoeding, maar na enig over-en-weer-geouwehoer kwamen we er uit, dat ik iedere week een volle tank zou mogen tanken, op kosten van E3 Audio Visio. Dat wil zeggen: Het kostte hem niks. Hij had een regeling met een tankstation voor al zijn werknemers, in ruil voor gratis reclame op radio en televisie. ‘Met gesloten beurzen’, noemde hij dat, want zo heette het waarschijnlijk ook.

Dat wist ik op dat moment nog niet. Ik dacht even dat ik slim was, en een opening had gevonden. En dus sloot ik toch redelijk tevreden de deur van het pand in het centrum van Vudel achter me dicht. Gratis benzine. Ook mooi. Aangezien benzine ook in 2007 zeker niet goedkoop was, en ik iedere week gratis de tank van mijn Fordje kon vullen, kwam dat al snel neer op zo’n 300 Euro in de maand. Dat ik dus niet hoefde te betalen. Zo ging het net. Hier kon ik mee verder. Mijzelf ontwikkelen, beetje lekker proberen te werken, en hoewel ik er maandelijks niets aan over hield, kostte het me ook niets. Ik had een contract, en van hieruit was het makkelijker om iets anders te zoeken. Dacht ik.

We schudden geen handen, en hij wenste me geen succes. Dat hoefde ook niet.